Editor’s pick van Drs. Tobien Schreuder, neuroloog, Zuyderland medisch centrum
Patiënten met dementie als gevolg van een neurodegeneratieve ziekte kunnen psychotische klachten ontwikkelen. In een nieuwe studie heeft men gekeken naar het effect van de orale 5-HT2A inverse agonist en antagonist pimavanserine op psychosen gerelateerd aan verschillende oorzaken van dementie. De resultaten zijn onlangs gepubliceerd in het tijdschrift New England Journal of Medicine.
De gerandomiseerde fase III-studie bestond uit patiënten waarbij psychosen ontstaan zijn gerelateerd aan de ziekte van Alzheimer, de ziekte van Parkinson, Lewy-body dementie, frontotemporale dementie of vasculaire dementie. De patiënten kregen 12 weken lang open-label pimavanserin. Degenen met een afname van tenminste 30% van de SAPS-H+D-score (een score van hallucinaties en wanen waarbij hogere scores wijzen op een grotere psychose) en een verbeterde klinische globale indruk (‘Clinical Global Impression–Improvement’, CGI-I) van 1 (hele grote verbetering) of 2 (grote verbetering) na 8 tot 12 weken, werden gerandomiseerd verdeeld (1:1) tussen een voortdurende behandeling met pimavanserine of een placebo voor een periode van 26 weken.
Het primaire eindpunt, beoordeeld met een time-to-event-analyse, was een terugval van psychose. Deze terugval werd gedefinieerd door een van de volgende kenmerken: een toename van ten minste 30% in de SAPS-H+D-score en een CGI-I-score van 6 (veel erger) of 7 (heel veel erger), ziekenhuisopname voor psychosen, stopzetting van het onderzoek wegens gebrek aan werkzaamheid, of gebruik van antipsychotica voor aan dementie gerelateerde psychose.
Van de 392 patiënten in de open-labelfase werden er 41 om administratieve redenen gestaakt omdat de studie werd stopgezet vanwege de werkzaamheid. Van de overige 351 patiënten hadden 217 (61,8%) een aanhoudende respons, waarvan 105 werden toegewezen aan pimavanserine en 112 aan een placebo. Een terugval trad op bij 12 van de 95 patiënten (13%) in de pimavanserinegroep en bij 28 van de 99 (28%) in de placebogroep (HR: 0,35; 95%-BI: 0,17-0,73; p=0,005). Tijdens de dubbelblinde fase traden bijwerkingen op bij 43 van de 105 patiënten (41,0%) in de pimavanserine-groep en bij 41 van de 112 patiënten (36,6%) in de placebogroep. Hoofdpijn, constipatie, urineweginfectie en asymptomatische QT-verlenging traden in sommige gevallen op bij gebruik van pimavanserine.
Concluderend kan gesteld worden dat patiënten met psychosen die reageerden op pimavanserine een lager risico op terugval hebben bij voortzetting van het geneesmiddel dan bij stopzetting. Wel zijn er langere en grotere onderzoeken nodig om de effecten van pimavanserine bij dementie-gerelateerde psychose te bepalen.
Referentie
Naar boven
