SAMENVATTING
Vanaf de 19de eeuw is er een grote verscheidenheid aan hersenstamsyndromen beschreven. In de tijd vóór de komst van beeldvormende technieken hebben de beschrijvingen van deze hersenstamsyndromen met pathofysiologische onderbouwing geleid tot het beter begrijpen van de complexe anatomie van de hersenstam. Tegenwoordig zijn de meeste klassieke hersenstamsyndromen en hun eponiemen veelal in de vergetelheid geraakt. Toch vormen ze een belangrijk deel van de geschiedenis van de neurologie en bieden ze een interessante ingang voor een uiteenzetting van de anatomie van de hersenstam. Dit artikel biedt een overzicht van de verschillende hersenstamsyndromen, de lokalisatie van de afwijking en het bijbehorende klinische beeld.
(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2023;124(6):221–30)
