Exergames, het woord verraadt het al een beetje. Het zijn computerspellen die tegelijkertijd ook oefeningen zijn. En het blijkt dat het spelen van deze games de cognitieve en motorische functies van mensen met multiple sclerose verbetert. Onlangs presenteerde de Italiaanse neuroloog dr. Luca Prosperine de resultaten van een gerandomiseerde, gecontroleerde studie op het jaarcongres van het European Committee for Treatment and Research in Multiple Sclerosis (ECTRIMS).
Exergaming is een tamelijk nieuwe technologie, waarbij mensen letterlijk spelenderwijs allerlei cognitieve en motorische oefeningen uitvoeren. Deze benadering wordt al toegepast bij onder andere revalidatieprogramma’s, maar Prosperine wilde onderzoeken of exergames mogelijk ook voor MS-patiënten een niet-medicinale en non-invasieve behandeling konden vormen.
Met dat doel werd de EXTREMUS-studie opgezet, een multicenter gerandomiseerde gecontroleerde enkelblinde studie waarbij het effect van exergames werd vergeleken met dat van de speciale app COGNI-TRAcK die al wordt gebruikt voor oefening van het werkgeheugen, en met placebogames die geen beroep doen op het werkgeheugen. Voor de exergames werd gebruik gemaakt van het bekende Wii Fit op de Nintendo Wii. De deelnemers speelden vijf keer per week in hun eigen woonomgeving gedurende een half uur met de aangeboden games, gedurende 8 weken.
Uiteindelijk werden er 20 patiënten op het exergames-programma met Wii Fit gezet, 23 op COGNI-TRAcK en 19 op het placeboprogramma. De gemiddelde leeftijd van de patiënten was net geen 50 jaar, en de mediane ziekteduur was 14,7 jaar. De mediane EDSS-score was 4,5. De studie is uitgevoerd bij patiënten met een verminderde snelheid van informatie verwerking bij de SDMT (Symbol Digit Modalities Test) zonder klinische depressie (BDI-score hoger dan 14).
Primaire studieuitkomst was de SDMT-score na 8 weken. Die bleek zowel bij de exergames-groep als bij de COGNI-TRAcK-groep met 4,1 punten verbeterd te zijn. In de placebogroep was de verbetering slechts 0,5%. De patienten in de exergames-groep presteerden wel veel beter in de ‘timed up and go’ test (de tijdsduur die nodig is om op te staan en te gaan lopen) en legden ook een veel grotere afstand af binnen 2 minuten. Ook de scores op de MSIS-29-schaal (die de lichamelijke en psychische impact van de ziekte in het dagelijkse leven evalueert) en de MFIS-21-schaal van vermoeidheid waren significant beter in de exergamesgroep.
Referentie