NEUROLOGISCHE OBSERVATIE

Cerebrale arteriële luchtembolieën bij atrio-oesofageale fisteling na pulmonale-venenisolatie

SAMENVATTING

Een 52-jarige man kwam op de Spoedeisende Hulp met een progressieve, binnen 6 uur ontstane hemiparese rechts, status epilepticus en koorts (39,4°C). Vijf dagen eerder had hij een pulmonale-venenisolatie (PVI) ondergaan. Een herhaalde CT-scan van de hersenen toonde uitgebreide intracerebrale luchtconfiguraties. CT van de thorax met contrast toonde opvallende luchtconfiguraties in het hart. Wegens deze luchtconfiguratie na recente PVI was atrio-oesofageale fisteling de meest waarschijnlijke oorzaak. Hierop is het oesofagusletsel overhecht. Een week na operatie bleek op een MRI-scan van de hersenen dat sprake was van progressieve uitgebreide cerebrale ischemische schade met sombere prognose. De patiënt is gedetubeerd en diezelfde dag overleden.

Cerebrale arteriële luchtembolieën als gevolg van atrio-oesofageale fisteling dienen te worden overwogen bij patiënten die recent een PVI hebben ondergaan en zich presenteren met neurologische symptomen. Vroege detectie kan levensreddende behandelingen mogelijk maken.

(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2024;125(1):28–31)

Pneumocefalie met bewustzijnsdaling na resectie van een basaalcelcarcinoom van de scalp

SAMENVATTING

Een 75-jarige patiënt presenteerde zich met forse liquorlekkage uit het hoofd en een gedaald bewustzijn na het verwijderen van een basaalcelcarcinoom op de scalp. Op een CT-scan bleken er bij die operatie meerdere gaten door de tabula interna te zijn geboord en was er sprake van forse pneumocefalie. De lekkage werd gestopt met fibrinelijm en de patiënt werd tijdens de opname ondersteund met ‘high-flow’ zuurstoftherapie. Het bewustzijn herstelde binnen enkele dagen. Twee weken na de eerste operatie werd het schedeldefect door de neurochirurg hersteld met een palacosplastiek, en de huid gesloten door de plastisch chirurg. De patiënt herstelde goed en werd ontslagen naar het verpleeghuis waar ze woonde. Pneumocefalie wordt regelmatig gezien na chirurgie en trauma, en heeft vaak een mild beloop. Verschillende mechanismen kunnen leiden tot een spanningspneumocefalie of liquorhypotensie, met ernstige gevolgen voor de patiënt. In dit artikel worden de verschillende vormen, ontstaansmechanismen en behandelopties van pneumocefalie besproken.

(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2023;124(8):351–8)

Neurogene spierhypertrofie als gevolg van subgluteale beknelling van de nervus ischiadicus bij een 14-jarig meisje

SAMENVATTING

Een 14-jarige patiënte bezocht de polikliniek Kinderneurologie in verband met zwelling van de rechter kuit en lokaal krampende pijn bij inspanning. Ze had een lichte zwakte van de rechter kuit en de achillespeesreflex was iets minder levendig opwekbaar dan links. Initiële diagnostiek gericht op een lokale neuropathie, myopathie, S1-wortelcompressie of een wekedelentumor toonde geen afwijkingen. Echografie van de kuit toonde een groter spiervolume rechts dan links zonder pathologische bevindingen. Echografie van het verloop van de nervus ischiadicus toonde echter een proximale zwelling van de zenuw in de subgluteale regio. Gerichte MRI van het bekken liet een accessoire spierbuik van de piriformis zien, de nervus ischiadicus toonde ter plaatse zwelling en oedeem. De patiënte is behandeld met een CT-geleide botulinetoxine-injectie van de accessoire piriformis, waarop de pijnklachten verdwenen zijn en het aspect van de nervus ischiadicus echografisch normaliseerde. Hiermee is de diagnose neurogene spierhypertrofie als gevolg van subgluteale beknelling bevestigd. Deze casus illustreert de meerwaarde van het combineren van verschillende beeldvormende technieken bij complexe diagnoses en belicht neurogene spierhypertrofie als minder voorkomende klinische presentatie van compressie van de nervus ischiadicus.

(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2023;124(7):294–8)

Een 8-jarige jongen met clusterhoofdpijn als initiële presentatie van neuroborreliose

SAMENVATTING

Een 8-jarige jongen met blanco voorgeschiedenis presenteerde zich in verband met heftige hoofdpijnaanvallen, passend bij clusterhoofdpijn. De ingezette behandeling had een goed effect op de heftige hoofdpijn, maar de klachten van eenzijdige pijn en roodheid van oog en wang persisteerden. Daarnaast ontstond algehele malaise. Aanvullende diagnostiek werd ingezet, waarna de diagnose neuroborreliose werd gesteld. Na antibioticabehandeling herstelde de patiënt volledig. Neuropathie van de vijfde hersenzenuw door neuroborreliose is zeer zeldzaam, maar belangrijk om aan te denken vanwege de kans op het ontwikkelen van een chronische neuroborreliose en permanente klachten.

(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2023;124(7):299–305)

Een elektricien met een geleidingsprobleem veroorzaakt door een hybride perifere zenuwschedetumor

SAMENVATTING

Een hybride schwannoom/perineurioom is een zeldzame hybride zenuwschedetumor in het perifere zenuwstelsel. Pas in 2013 is dit type erkend als een aparte entiteit in de WHO Classsification of Tumours of Soft Tissue and Bone. Deze hybride vorm komt met name voor bij jongvolwassenen en bestaat uit een willekeurige combinatie van 2 van de 3 perifere zenuwschedetumoren: een schwannoom, perineurioom en neurofibroom. Opmerkelijk aan deze tumoren is dat zij gecombineerde eigenschappen van de eerdergenoemde typen benigne zenuwschedetumoren kunnen hebben en zich daardoor op verschillende manieren kunnen presenteren. De exacte pathogenetische basis is onbekend en de diagnose wordt gesteld op basis van de aanwezigheid van histopathologische kenmerken van 2 verschillende perifere zenuwschedetumoren. Herkenning van deze hybride tumoren leidt tot een snellere diagnose, betere informatie voor de patiënt en mogelijk tot het vermijden van onnodig uitgebreide, invasieve diagnostiek.

(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2023;124(6):261–7)

Tacrolimus-geïnduceerde opticopathie

SAMENVATTING

In dit artikel wordt een patiënt gepresenteerd met bilateraal papiloedeem door tacrolimus-geïnduceerde opticopathie. Bilateraal papiloedeem kent een brede differentiaaldiagnose. Een niet vaak voorkomende etiologie is medicatiegebruik, in dit geval tacrolimus. Wereldwijd zijn slechts een paar gevallen van tacrolimus-geïnduceerde opticopathie beschreven. Vroegtijdig herkennen van de klachten is belangrijk, aangezien de schade irreversibel kan zijn. Patiënten presenteren zich met subacuut, bilateraal visusverlies zonder andere symptomen die op verhoogde intracraniële druk wijzen. Bij oogheelkundig onderzoek wordt visusverlies en bij het merendeel van de patiënten papiloedeem vastgesteld, vrijwel altijd bilateraal. De bevindingen bij neurologisch onderzoek zijn doorgaans niet afwijkend en aanvullend onderzoek in de vorm van MRI, liquorpunctie en bloedonderzoek vertoont geen bijzonderheden. De behandeling bestaat uit het staken van tacrolimus indien mogelijk. Bij patiënten met transplantaties kan dit een dilemma vormen.

(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2023;124(5):203–8)

Juveniele myoclonusepilepsie: vergeet praxisinductie niet

SAMENVATTING

Praxisinductie is de provocatie van epileptische aanvallen of interictale epileptiforme ontladingen door cognitieve taken, vaak met betrekking op visuomotorische coördinatie en besluitvorming. Dit kan optreden bij patiënten met juveniele myoclonusepilepsie (JME). Het fenomeen is goed beschreven in de epilepsieliteratuur, maar minder bekend bij de algemene neuroloog. In dit artikel worden 2 patiënten met JME gepresenteerd, die beiden het optreden van myoclonieën tijdens een specifieke cognitieve taak rapporteren. Tijdens video-EEG-opname was zichtbaar dat het uitvoeren van cognitieve taken interictale epileptiforme ontladingen en myoclonische aanvallen induceert. Dit illustreert het belang van gedetailleerde anamnese en het uitvoeren van specifieke cognitieve taken tijdens video-EEG-opnames bij het diagnosticeren van JME.

(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2023;124(4):165–8)