KWALITEIT VAN ZORG

De nieuwe epilepsieclassificatie in de Praktijk

SAMENVATTING

De International League Against Epilepsy heeft in 2017 2 nieuwe classificaties gepubliceerd, voor epileptische aanvallen en voor de indeling van epilepsie. Deze classificaties hebben als doel om een transparantere terminologie te hanteren die geschikt is voor toepassing in de klinische praktijk, onderwijs en onderzoek.
(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2019;120(2):59–63)

‘Vulnerable’ plaque in de arteria carotis interna: is er klinische meerwaarde voor de patiënt?

SAMENVATTING

Een stenose van de arteria carotis interna komt voor bij ongeveer 15% van de patiënten met een TIA of een herseninfarct. Volgens de nu geldende richtlijnen komen patiënten met een carotisstenose met symptomen in de laatste 6 maanden mogelijk in aanmerking voor revascularisatie middels stenten of carotisendarteriëctomie (CEA). Vanuit de cardiologie deed het concept van de ‘vulnerable’ plaque zijn intrede. Er zijn daarbij specifieke plaquekenmerken, te weten vorming van schuimcellen en groepen schuimcellen die zichtbaar zijn als witte aanslag in de vaatwand, macrofagen, een lipidenrijke necrotische kern, capillaire ingroei in de plaque, calcificaties, de dikte van de fibrotische kap en het intraplaquehematoom. Deze kenmerken geven een verhoogd risico op een nieuw cardiovasculair event. MRI lijkt het aangewezen aanvullende onderzoek om enkele van deze kenmerken aan te tonen en te relateren aan het risico op een recidiefberoerte en aan de functionele uitkomst. Tot op heden wordt alleen in de ‘Second European Carotid Surgery Trial’ (ECST-2) onderzocht of plaquekarakteristieken ook de uitkomst van de behandeling (CEA of alleen medicamenteus) beïnvloeden. Intussen doen nieuwe technieken om de plaque nog beter te karakteriseren, zoals ‘dynamic contrast enhanced’-MRI, hun intrede. Dit biedt mogelijkheden om nog gedetailleerder de plaque te bestuderen en tevens de mogelijke inflammatoire activiteit te onderzoeken. Of dit een rol speelt in het (hoge) recidiefrisico van patiënten is nog niet opgehelderd. Desalniettemin is de ‘COlchicine for preventioN of Vascular Inflammation in Non-CardioEmbolic Stroke’ (CONVINCE)- studie gestart, waarin gekeken wordt of het nuttig is om de inflammatoire reactie te behandelen met colchicine in lage dosering. Samengevat zijn kenmerken van de ‘vulnerable’ plaque voorspellers voor een recidiefevent, maar is nog niet duidelijk in hoeverre ze ook het effect, en dus de indicatie voor de behandeling kunnen voorspellen.
(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2019;120(1):18–23)

Ulnarisneuropathie ter hoogte van de elleboog: de praktijkvoering in twee verschillende ziekenhuizen

SAMENVATTING

De nervus ulnaris-neuropathie ter hoogte van de elleboog (UNE) is na het carpaaltunnelsyndroom de meest voorkomende focale neuropathie. De meeste patiënten worden conservatief behandeld, maar ook een operatieve behandeling is mogelijk. De richtlijn geeft geen advies wanneer over te gaan tot operatie. Om te achtehalen welke verschillen er bestaan in de praktijkvoering tussen Nederlandse ziekenhuizen, werd een retrospectief onderzoek naar het beleid in een academisch en perifeer ziekenhuis (72 vs. 113 patiënten) uitgevoerd. De opvallendste bevinding was dat in het academische ziekenhuis niemand operatief werd behandeld en in het perifere ziekenhuis 12% van de patiënten. In een uitgebreide literatuursearch werden geen vergelijkende studies gevonden waarin een operatieve behandeling werd vergeleken met conservatieve behandeling. De vraag wanneer over te gaan tot operatieve behandeling blijft daarom onbeantwoord. Zolang deze vraag onbeantwoord is, zal de praktijkvoering per zorgverlener verschillend blijven.
(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2018;119(4):128–32)

Cochrane Stroke Group: ontwikkelingen en betekenis voor de klinische praktijk

Samenvatting

De Cochrane Collaboration is een internationale non-profitorganisatie met als doel het ondersteunen van wetenschappelijk onderbouwde beslissingen over interventies in de gezondheidszorg. Sinds de oprichting is de Collaboration enorm in omvang gegroeid en momenteel zijn er meer dan 50 ‘editorial groups’. Eén hiervan, de Cochrane Stroke Group (CSG), waarvan beide auteurs van dit artikel momenteel deel uitmaken, bestond in 2013 twintig jaar. Het feit dat de reviews veel geciteerd worden in nationale en internationale richtlijnen bewijst dat CSG-reviews over beroerte een belangrijke aantoonbare invloed hebben op de dagelijkse klinische praktijk. Voor de toekomst ligt de uitdaging in het bijgewerkt houden en prioriteren in het aanbod reviews, bij de groeiende hoeveelheid literatuur over behandelingen voor patiënten met een beroerte.

(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2016;117(1):32–35)

De Europese richtlijnen voor diagnostiek en behandeling van de stoornis van Gilles de la Tourette en andere ticstoornissen: een samenvatting

Samenvatting

De in 2011 verschenen Europese richtlijnen voor Gilles de la Tourette en andere ticstoornissen bieden aanbevelingen op basis van beschikbare wetenschappelijke literatuur en expertconsensus voor diagnostiek en behandeling in de klinische praktijk. Dit artikel geeft een samenvatting van de voornaamste conclusies en aanbevelingen.
(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2015;116(4):205-210)

Richtlijn “Opvang van patiënten met licht traumatisch hoofd/hersenletsel”: voorstel tot tussentijdse aanpassing

Samenvatting

De huidige richtlijn “Licht traumatisch hoofd/hersenletsel” maakt geen onderscheid tussen triviaal c.q. minor trauma en de overige traumata. In de praktijk blijkt dit tot overdiagnostiek te leiden. Op grond van het ongevalsmechanisme en de waargenomen letsels kan vaak worden gesteld dat het slechts om een triviaal trauma gaat. Voor patiënten uit deze categorie stellen wij een wijziging van de minor criteria voor. Met name de criteria “uitwendig letsel” en “val van elke hoogte” zouden afhankelijk kunnen worden gesteld van de ernst van het traumamechanisme. Verder wordt in de geldende richtlijn nog geen uitspraak gedaan over directe orale anticoagulentia en therapeutische heparines, clopidogrel, ticagrelor of combinaties van plaatjesremmers. Ons voorstel is om het gebruik van dit soort medicatie, net zoals nu voor conventionele antistolling geldt, als major criterium in het algoritme op te nemen. Verder observationeel onderzoek zal deze voorstellen moeten bekrachtigen/ onderbouwen.
(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2105;116(3):154-158)

Voorstel tot tussentijdse aanpassing van de richtlijn “Opvang van patiënten met licht traumatisch hersenletsel”

(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2015;116(3):152-153)