Migraine komt drie maal vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.1 Waarom dit sekseverschil bij migraine bestaat, is niet volledig duidelijk. Wellicht beïnvloeden geslachtshormonen de signalering van ‘calcitonin gene-related peptide’ (CGRP). Behandelingen gericht op CGRP zijn niet bij alle patiënten met migraine effectief, waardoor het onderzoek naar nieuwe behandelingsmogelijkheden voortduurt. Dr. Eduardo Rivera-Mancilla (ErasmusMC, Rotterdam) gaf tijdens EHC 2023 een presentatie over zijn onderzoek naar het therapeutisch potentieel van ‘transient receptor potential’ (TRP)-kanalen als doeleiwit voor de behandeling van migraine, en hoe de respons op TRP-kanaalagonisten verschilt tussen mannen en vrouwen.2
TRP-kanalen lijken betrokken te zijn bij de pathofysiologie van migraine en kunnen worden gemoduleerd door geslachtshormonen bij muizen.3,4 Tot op heden was het onduidelijk of dit ook bij mensen het geval is. In de huidige studie werd daarom onderzocht hoe de vasculaire responses in de middelste meningeale aders (‘human isolated middle meningeal arteries’, HMMA) bij blootstelling aan TRP-kanaalagonisten verschillen tussen mannen en vrouwen. HMMA reflecteren het trigeminale systeem en hebben daardoor voorspellende waarde voor de vasculaire effecten van migrainemedicatie.
Het vasodilatoire effect van de TRP-kanaalagonisten cinnamaldehyde (TRPA1), pregnenolonsulfaat (PregS, TRPM3) en capsaïcine (TRPV1) werd getest in HMMA afkomstig van vrouwen en mannen. Secties van de HMMA werden in ‘Mulvany myographs’ geplaatst, waarmee de microvasculaire functie van het weefsel beoordeeld kan worden. De maximale contractiele respons (Emax) werd zowel in aanwezigheid als afwezigheid van de TRP-kanaalantagonisten HC-030031 (TRPA1), isosakuranetine (TRPM3) of capsazepine (TRPV1) bepaald. Daarnaast werd de vasodilatoire respons van mannen en vrouwen vergeleken en werd het onderliggende farmacologische mechanisme van de genoemde TRP-kanaalagonisten onderzocht. Daarbij werd de rol van CGRP onderzocht middels blootstelling aan de CGRP-remmer olcegepant en de rol van NMDA-receptoren (gemoduleerd door PregS) met behulp van NMDA-remmer MK-801.
In totaal werden 7 HMMA van mannen (gemiddelde leeftijd: 44 jaar) en 12 HMMA afkomstig van vrouwen (gemiddelde leeftijd: 56 jaar) bestudeerd. Capsaïcine bleek zowel bij HMMA afkomstig van mannen als vrouwen een concentratie-afhankelijke relaxatierespons te induceren. De Emax was vergelijkbaar bij HMMA van mannen en vrouwen wanneer de weefsels werden blootgesteld aan capsaïcine (vrouw: 107% vs. man: 109%). De respons die werd gezien nadat HMMA blootgesteld waren aan capsaïcine bleek niet te veranderen door de aanwezigheid van capsazepine of olcegepant. Cinnamaldehydeblootstelling had een vergelijkbaar effect op HMMA van mannen en vrouwen (vrouw: 89% vs. man: 81%). Olcegepant, maar niet HC-030021, wist de respons na blootstelling aan cinnamaldehyde te verlagen. Blootstelling aan PregS leidde tot een statistisch significant sterkere respons bij HMMA afkomstig van vrouwen dan mannen (vrouw: 46% vs. man: 28%). De respons die werd geïnduceerd door PregS kon statistisch significant worden geremd door zowel isosakuranetine als olcegepant, maar MK-801 remde de respons alleen bij HMMA afkomstig van vrouwen.
Op basis van deze resultaten concluderen de onderzoekers dat TRPM3-kanalen een potentieel doeleiwit kunnen vormen voor de behandeling van migraine en wellicht onderliggend zijn aan de sekseverschillen tussen mannen en vrouwen bij migraine.
Referenties
Naar boven
