Het Rett-syndroom is een zeldzame genetische neurologische ontwikkelingsstoornis die leidt tot ernstige invaliditeit. In de Europese Unie zijn er nog geen geneesmiddelen goedgekeurd voor deze aandoening, maar in de Verenigde Staten heeft de FDA begin dit jaar het middel trofinetide goedgekeurd voor de behandeling van patiënten met Rett-syndroom van 2 jaar en ouder. De resultaten van de gerandomiseerde fase III LAVENDER-studie naar de werkzaamheid van trofinetide bij patiënten met Rett-syndroom zijn gepubliceerd in Nature Medicine.
Patiënten met Rett-syndroom lijken zich na de geboorte in eerste instantie op normale wijze te ontwikkelen, waarna op een leeftijd van 6 tot 18 maanden de eerste afwijkingen in hun ontwikkeling zichtbaar worden. Rett-syndroom treft vooral meisjes en vrouwen. De voornaamste symptomen van Rett-syndroom zijn het verliezen van de verbale communicatie, beperkte non-verbale vaardigheden en een slechte fijne en grove motoriek. Daarnaast wordt het Rett-syndroom gekarakteriseerd door gedragsproblemen, toevallen, repetitieve handbewegingen en gastro-intestinale problemen.
In de huidige fase III-studie werden meisjes en vrouwen van 5 tot 20 jaar met Rett-syndroom tweemaal daags oraal behandeld met trofinetide of placebo, gedurende 12 weken. De co-primaire uitkomstmaten waren het verschil tussen het begin van de studie en week 12 in de Rett Syndrome Behaviour Questionnaire (RSBQ)-score en de Clinical Global Impression-Improvement (CGI-I)-score. De belangrijkste secundaire uitkomst was het verschil in de Communication and Symbolic Behavior Scales Developmental Profile Infant–Toddler Checklist Social Composite (CSBS-DP-IT)-score. Daarnaast werd het bijwerkingenprofiel van de behandeling onderzocht.
In totaal werden 208 patiënten gescreend en 187 deelnemers (gemiddelde leeftijd: 10,9 jaar) gerandomiseerd tussen trofinetide (n=93) en placebo (n=94). De studie werd voltooid door 155 deelnemers, waarvan 70 (75,3%) in de trofinetidegroep en 85 (90,4%) in de placebogroep. Bij aanvang van de studie waren de patiëntkarakteristieken vergelijkbaar in beide groepen. Bij 40,9% van de deelnemers in de trofinetidegroep moest de behandeling worden toegediend via een maagsonde, vergeleken met bij 41,5% in de placebogroep.
De verandering in RSBQ was -4,9 bij trofinetide versus -1,7 bij placebo (p=0,0175). Het verschil in CGI-I-score tussen de start van de studie en week 12 was 3,5 in de trofinetidegroep en 3,8 in de placebogroep (p=0,0030). De CSBS-DP-score nam met -0,1 af bij behandeling met trofinetide, vergeleken met -1,1 bij toediening van placebo (p=0,0064). Een veelvoorkomende bijwerking die voortkwam uit de behandeling was diarree (trofinetide: 80,6%; placebo: 19,1%) en was over het algemeen matig tot ernstig van aard.
Uit de gerandomiseerde, placebogecontroleerde fase III-studie LAVENDER is gebleken dat een 12-weekse behandeling met trofinetide de symptomen van Rett-syndroom verbetert ten opzichte van placebo. De FDA is al overtuigd van het nut van trofinetide voor de behandeling van Rett-syndroom, maar de beoordeling van de EMA is nog gaande. In Nederland zullen artsen dus nog even geduld moeten hebben, mochten ze met trofinetide willen behandelen.
Referentie
Naar boven
