TNN - jaargang 125, nummer 8, december 2024
drs. C.Y. Adegeest , dr. T.A. van Essen , dr. N.A. van der Gaag , dr. P.V. ter Wengel
Spinale schotverwondingen zijn wereldwijd een toenemende oorzaak van ruggenmerg- en caudaletsel. Er bestaat echter geen richtlijn voor de behandeling van spinale schotverwondingen. In de literatuur wordt geadviseerd te opereren in het geval van instabiliteit van de wervelkolom, aanhoudende liquorlekkage en bij incomplete neurologische uitval veroorzaakt door een kogel(rest) in het spinale kanaal. De oorzaak is echter niet altijd duidelijk, mede omdat een MRI-scan vervaardigen niet mogelijk is in verband met de metalen kogels. In dit artikel wordt een jonge patiënt gepresenteerd met secundaire neurologische uitval na een schotverwonding in de lumbale wervelkolom zonder duidelijke verklaring uit het beeldvormend onderzoek. Er werd gekozen voor een operatieve ingreep, waarbij bleek dat de oorzaak van de neurologische uitval een epiduraal hematoom was. Naar aanleiding van deze casus worden de overwegingen van conservatieve en operatieve behandeling van spinale schotverwondingen uiteengezet.
(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2024;125(8):356–9)
Lees verderTNN - jaargang 119, nummer 2, april 2018
dr. T.A. van Essen , dr. G.C.W. de Ruiter , drs. H.F. den Boogert , dr. V. Volovici , prof. dr. A.I. Maas , prof. dr. W.C. Peul
Traumatisch hersenletsel gaat gepaard met een hoge mortaliteit. Bij diegenen die overleven, kan het een grote weerslag hebben op de kwaliteit van leven door de resterende lichamelijke, cognitieve of psychosociale beperkingen. Neurochirurgische interventies kunnen bij bepaalde patiënten met traumatisch hersenletsel de mortaliteit en morbiditeit reduceren. De neurochirurgische indicatiestelling is echter onduidelijk en de huidige bewijskracht voor deze interventies is laag. Als gevolg varieert de zorg voor traumatisch hersenletsel tussen neurochirurgen en voor een deel zijn de oorzaken van deze praktijkvariatie onbekend. Recente en net opgezette studies veranderen in een relatief korte tijd de bewijskracht. Pragmatisch opgezette studies met een zogenoemd ‘comparative effectiveness’-design zijn het meest veelbelovend om de bewijskracht te verhogen.
(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2018;119(2):46–51)
Naar boven
To provide the best experiences, we and our partners use technologies like cookies to store and/or access device information. Consenting to these technologies will allow us and our partners to process personal data such as browsing behavior or unique IDs on this site and show (non-) personalized ads. Not consenting or withdrawing consent, may adversely affect certain features and functions.
Click below to consent to the above or make granular choices. Your choices will be applied to this site only. You can change your settings at any time, including withdrawing your consent, by using the toggles on the Cookie Policy, or by clicking on the manage consent button at the bottom of the screen.
