drs. R.W. van Steenhoven

Richtlijn Dementie geactualiseerd

SAMENVATTING

In 2024 werden vier modules van de richtlijn Dementie geüpdatet. Een steeds meer diverse samenleving met veel verschillen in cultuur en levensopvattingen vraagt aanpassingen in de diagnostiek, behandeling en begeleiding. In de geüpdatete modules wordt hierop ingegaan. In een geheel nieuwe module wordt de rol van cognitieve screeningsinstrumenten bij mensen met een migratieachtergrond behandeld. Ook is er in de module ‘Bespreken levenseinde bij dementie’ aandacht voor proactieve zorgplanning bij patiënten met dementie, en wat de rol van de neuroloog hierin is. De overige twee modules bevatten praktische aanbevelingen over de plaats van liquoronderzoek bij een verdenking op de ziekte van Alzheimer en de timing van het staken van cholinesteraseremmers bij dementie.

(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2025;126(2):65–70)

Lees verder

GFAP-astrocytopathie: een nieuwe, behandelbare vorm van myelitis of meningo-encefalitis

SAMENVATTING

‘Glial fibrillary acidic protein’ (GFAP)-astrocytopathie is een zeldzame antilichaam-geassocieerde aandoening die voorkomt bij volwassenen en kinderen. De uitingen van deze aandoening zijn heterogeen, en omvatten het volledige spectrum van meningo-encefalomyelitis met of zonder papiloedeem. Niet zelden worden ook prodromale symptomen gezien. Heel typisch is de lineaire perivasculaire aankleuring op MRI van de hersenen. De diagnose kan worden gesteld door bepaling van anti-GFAP-anti-lichamen in hersenvocht. De meeste patiënten reageren goed op steroïden. In dit overzichtsartikel wordt een update gegeven van de literatuur en worden de casussen uit het Erasmus MC vergeleken met drie grote internationale cohorten.

(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2024;125(5):188–95)

Lees verder

Een zeldzame aandoening met antineuronale antistoffen; een patiënte met anti-IgLON5-ziekte

SAMENVATTING

Een 85-jarige patiënte kwam op de polikliniek Neurologie in verband met onwillekeurige bewegingen van de tong en in het gelaat, die werden geduid als myoritmie. Uit de anamnese bleek tevens sprake van een waanstoornis, een balansstoornis, verslikken, een hese stem en overmatige slaperigheid overdag. Aanvullend onderzoek in de vorm van een CT-scan van de hersenen, EEG en liquoronderzoek toonde geen verklarende afwijkingen. De initiële diagnostiek naar paraneoplastische en auto-immuunantistoffen was negatief. Vanwege de sterke verdenking werd aanvullend getest op IgLON5-antistoffen, die sterk positief waren in serum en liquor. De patiënte werd behandeld met een methylprednisolonkuur, gevolgd door rituximab. Hierop verdween de myoritmie en werd een verbeterde cognitie gerapporteerd. De patiënte bleef echter zorgafhankelijk. Anti-IgLON5-ziekte is een zeldzame auto-immuunaandoening, waaraan moet worden gedacht bij een atypische progressieve supranucleaire paralyse of bij een slaapstoornis die gepaard gaat met bulbaire klachten, een balansstoornis, een bewegingsstoornis, autonome verschijnselen, cognitieve stoornissen of verschijnselen passend bij een motorneuronziekte. Snelle herkenning is belangrijk, gezien tijdig starten met behandeling mogelijk een gunstig effect heeft op het beloop van de ziekte.

(TIJDSCHR NEUROL NEUROCHIR 2022;123(5):215-20)

Lees verder

Uw diagnose?

Lees verder