Slaapstoornissen zijn een kenmerk van dementie, maar het blijft onduidelijk of de slaapduur op middelbare leeftijd geassocieerd is met de incidentie van dementie. Met behulp van data uit het Whitehall II-cohort, onderzochten dr. Séverine Sabia en collega’s het verband tussen slaapduur en incidentie van dementie aan de hand van een 25-jarige follow-up.
LANGDURIGE FOLLOW-UP
Veel van het bewijsmateriaal over het verband tussen slaapduur en dementie is afkomstig van studies met een follow-up korter dan 10 jaar. Aangezien de meeste vormen van dementie worden gekenmerkt door langzame pathofysiologische veranderingen gedurende 20 jaar of meer, zijn studies met een lange follow-up nodig om inzicht te krijgen in het verband tussen slaapduur en dementie op latere leeftijd. Tegelijkertijd zijn veel studies met een follow-up van 10 jaar of langer vaak gebaseerd op deelnemers van 65 jaar en ouder bij baseline, waardoor het belang van slaapkenmerken eerder in de levensloop niet kan worden onderzocht.
Sabia en collega’s gebruikten data uit de Whitehall II-cohortstudie die data omvat van 10.308 Britse ambtenaren. Met behulp van vragenlijsten werd slaapduur van deelnemers achterhaald. Antwoorden werden gegroepeerd in de volgende opties: kort (≤6 uur per nacht), normaal (7 uur per nacht), en lang (≥8 uur per nacht). Dementiegevallen werden geïdentificeerd op basis van de ICD-10-codes F00-F03, F05.1, G30, en G31 uit drie verschillende zorgdatabanken via de het Britse zorgstelsel, de NHS.
SLAAPDUUR EN DEMENTIE
Van 7.959 deelnemers uit het cohort was voldoende slaapdata verzameld. Tijdens een gemiddelde follow-up van 24,6 jaar (standaarddeviatie [SD]: 7,0) werden 521 van de 7.959 deelnemers gediagnosticeerd met dementie. De gemiddelde leeftijd bij diagnose was 77,1 jaar (SD: 5,6; range: 53,4-87,6).
Onderzoekers rapporteerden een hoger risico op dementie bij een slaapduur van zes uur of minder op de leeftijd van 50 jaar (HR: 1,22; 95%-BI: 1,01-1,48) en 60 jaar (HR: 1,37; 95%-BI: 1,10-1,72) vergeleken met een normale slaapduur. Er was geen significante associatie tussen korte slaapduur en dementie voor de leeftijd van 70 jaar na correctie voor gezondheidsgerelateerde factoren (HR: 1,24 (95%-BI: 0,98-1,57). Aanhoudend korte slaapduur werd in verband gebracht met een 30% verhoogd risico op dementie, onafhankelijk van sociodemografische, gedrags-, cardiometabole en geestelijke gezondheidsfactoren.
CONCLUSIE
Deze bevindingen suggereren dat een korte slaapduur op middelbare leeftijd geassocieerd is met een verhoogd risico op dementie op latere leeftijd.
Referentie
Naar boven
