Frontotemporale dementie (FTD) is een vorm van dementie die op relatief jonge leeftijd voorkomt. Het grootste deel van de mensen die de ziekte krijgt, is tussen de 40 en 60 jaar. Op jonge leeftijd is het -op de ziekte van Alzheimer na- de meest voorkomende vorm van dementie. Bij FTD worden met name de voorste delen van de hersenen aangetast: de frontaalkwab en de temporale slaapkwabben.
Bij FTD vallen veranderingen in het gedrag meestal het snelste op. Maar ook de taalvaardigheid en motoriek kunnen aangetast worden. De eerste verschijnselen zijn afhankelijk van de plaats in de hersenen die beschadigd raakt.
FTD ontstaat doordat hersencellen in de frontaalkwab (gedragsgebied) en de temporaalkwab (taalgebied) afsterven.
Het is in veel gevallen lastig om de diagnose FTD te stellen. De eerste stap is de huisarts, die een eerste inschatting kan maken en een behandelplan op kan stellen. In sommige gevallen is het nodig om meer zekerheid over de diagnose te verkrijgen. In dat geval kan de patiënt doorgestuurd worden naar een geheugenpoli.
Beeldvormende onderzoeken door middel van MRI- of CT-scans kunnen de diagnose FTD bevestigen. De scans brengen verlies van hersenweefsel en schade aan bloedvaten in beeld.
Op dit moment is het nog niet mogelijk om FTD te genezen. De huidige behandelingen richten zich vooral op het verminderen van symptomen en het verbeteren van de kwaliteit van leven. Medicatie kan een oplossing bieden om symptomen zoals angst, slaapproblemen of wanen tegen te gaan.
https://www.alzheimer-nederland.nl/dementie/soorten-vormen/frontotemporale-dementie-ftd
https://www.hersenstichting.nl/hersenaandoeningen/frontotemporale-dementie-ftd/
Naar boven
